Εισαγωγή
Η ανακοίνωση που ακολουθεί, γραμμένη τον Μάιο του 1976, αποτυπώνει την προσπάθεια μιας γενιάς επαναστατών να δώσουν προλεταριακή και διεθνιστική διέξοδο σε μια περιοχή όπου κυριαρχούν οι εθνικιστικές ιδεολογίες, ο πόλεμος και οι ψευδαισθήσεις της «εθνικής απελευθέρωσης». Σε μια διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι την 1η και 2 Μαΐου 1976, επαναστάτες από τη Μέση Ανατολή –οι μισοί από τους οποίους εκπροσωπούσαν κομμουνιστικές ομάδες και οργανώσεις– συνέταξαν ένα μανιφέστο που, απ’ όσο γνωρίζουμε, υπήρξε η πρώτη επαναστατική διακήρυξη που δημοσιεύτηκε από κοινού από Άραβες και Ισραηλινούς. Η ίδια η ύπαρξή του, λοιπόν, αποτελεί ιστορικό ορόσημο: έθεσε στο προσκήνιο την ανάγκη για ταξική ενότητα «από τα κάτω» και την υπέρβαση των εθνικών συνόρων ως αναγκαία προϋπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης.
Το κείμενο κινείται αποφασιστικά ενάντια στον εθνικισμό –είτε αραβικό είτε σιωνιστικό– και αναδεικνύει τον ρόλο του κεφαλαίου και των κρατικών γραφειοκρατιών ως πραγματικών υπεύθυνων για τον πόλεμο και την εκμετάλλευση. Υποστηρίζει πως ο μόνος δρόμος για τους προλετάριους της περιοχής είναι η μετατροπή του πολέμου των αφεντικών σε κοινωνική επανάσταση. Είναι, συνεπώς, μια από τις πιο καθαρές εκφράσεις του προλεταριακού διεθνισμού στην ιστορία του μεσανατολικού επαναστατικού κινήματος.
Ωστόσο, το κείμενο δεν είναι χωρίς αστοχίες. Γραμμένο στην αποπνικτική ατμόσφαιρα του λιβανέζικου εμφυλίου και … Read the rest
