Κείμενα

Ο συγγραφέας Ζαν Μαλακέ (Jean Malaquais) (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Βλαντίμιρ Μαλακί (Vladimir Malacki)) γεννήθηκε στη Βαρσοβία το 1908 σε μια μη θρησκευόμενη εβραϊκή οικογένεια. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών έφυγε από την Πολωνία για την Παλαιστίνη και τελικά κατέληξε στη Γαλλία μέσω Μασσαλίας, με ενδιάμεσους σταθμούς τη Ρουμανία και την Αίγυπτο. Δούλεψε ως λαντζέρης, μηχανικός, φορτοεκφορτωτής, ακόμη και ως μεταλλωρύχος στα ορυχεία της Προβηγκίας. Όντας κι αυτός απόκληρος και άπατρις εργάτης, μετέφερε τη δεινή εμπειρία της εργασίας και της ζωής των μεταναστών εργατών στα ορυχεία στο πρώτο εκδοθέν μυθιστόρημά του με τίτλο Οι Ιαβανέζοι (Les Javanais), το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα Le Peuple της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας CGT το 1939.^[1]

Όπως έγραφε στο ημερολόγιό του λίγα χρόνια αργότερα, δεν θα γινόταν ποτέ «άνθρωπος των γραμμάτων» – θα παρέμενε ένας εργάτης που δουλεύει τις λέξεις ως υλικό για να δώσει μορφή στην εμπειρία του: «Η ζωή ενός ανθρώπου, ειπωμένη σε πρώτο πρόσωπο, δεν μπορεί να εκφραστεί. Δεν έχουμε ούτε την απόσταση ούτε την αποσύνδεση που είναι απαραίτητη. Στη μυθοπλασία, στην ποίηση, σπανιότερα στο δοκίμιο, είναι που η γραφή το πετυχαίνει αυτό καλύτερα, επειδή γίνεται εν αγνοία της. Ο συγγραφέας μιλάει για τον εαυτό του μόνο όταν μιλάει για κάτι … Read the rest

«Και εμείς θα επικρατήσουμε με τη βία!»

Αναφορά από τους ταξικούς αγώνες στη Γαλλία

Mario και Giulio

[Πηγή: https://communaut.org]

Πτώση των ποσοστών γεννήσεων και κέρδους

Η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι ένα από τα πιο σημαντικά σχέδια του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Όταν ανέλαβε την εξουσία το 2017, είχε ήδη ανακοινώσει ότι θα προχωρούσε σε μεταρρύθμιση του γαλλικού συνταξιοδοτικού συστήματος. Ξεκίνησε μια πρώτη απόπειρα για το εν λόγω σχέδιο τον χειμώνα του 2019/20. Η ανακοίνωση αυτής της μεταρρύθμισης τον Σεπτέμβριο του 2019 ακολουθήθηκε αμέσως από ένα μαζικό κύμα απεργιών και διαμαρτυριών. Μεταξύ άλλων, έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη γενική απεργία από το 1968. Από τις 5 Δεκεμβρίου έως τα μέσα Μαρτίου 2020, ένα ευρύ κίνημα διαμαρτυρίας ξέσπασε ενάντια στη σχεδιαζόμενη παράταση της εργασίας και τη μείωση του ελεύθερου χρόνου. Από τους συνήθεις απεργούς σιδηροδρομικούς μέχρι τους χορευτές της Όπερας του Παρισιού, ο κόσμος κατέβηκε σε απεργία. Παρόλο που η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει τον Φεβρουάριο του 2020 ότι θα χρησιμοποιούσε το άρθρο 49.3 για να περάσει τη μεταρρύθμιση κόντρα στις κοινοβουλευτικές αντιδράσεις, η πανδημία του κορωνοϊού οδήγησε τελικώς στην προσωρινή αναστολή του σχεδίου μεταρρύθμισης.

Στις αρχές του Ιανουαρίου του 2023, η πρωθυπουργός, Ελιζαμπέτ Μπορν, ανακοίνωσε ότι επρόκειτο τελικά … Read the rest

Διαφάνειες της εισήγησης

Τα όρια της γεωπολιτικής και του αντι-ιμπεριαλισμού και η προλεταριακή σκοπιά

Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει εδώ και πάνω από ένα χρόνο στην Ουκρανία μετά την εισβολή του ρώσικου στρατού αποτελεί ένα γεγονός κοσμοϊστορικής σημασίας και η έκβασή του θα επισφραγίσει το τέλος της μετασοβιετικής εποχής και τη χάραξη ενός νέου παγκόσμιου γεωπολιτικού χάρτη. Για εμάς όμως το ουσιώδες και το ζωτικό δεν είναι οι κάθε λογής γεωπολιτικές αναλύσεις αλλά οι φρικτές συνέπειες του πολέμου εις βάρος της ζωής, των αναγκών και των δυνατοτήτων του προλεταριάτου τόσο στην Ουκρανία και τη Ρωσία όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Ελλάδας. Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί Ουκρανοί και Ρώσοι στα πεδία των μαχών και ως θύματα των βομβαρδισμών, εκατομμύρια νέοι πρόσφυγες, εξαθλίωση, κρύο και σκοτάδι από τη διακοπή της ηλεκτροδότησης συνθέτουν το ζοφερό και απάνθρωπο σκηνικό στις περιοχές που βρίσκονται μέσα και δίπλα στα πεδία των μαχών. Ταυτόχρονα, ο πόλεμος και ο πληθωρισμός αξιοποιούνται για τη μετακύλιση του κόστους της καπιταλιστικής κρίσης στην τάξη μας σε παγκόσμιο επίπεδο, ώστε στη συνέχεια να ξεκινήσει μια νέα ανοδική πορεία της καπιταλιστικής συσσώρευσης χτισμένη πάνω στην εξαθλίωση και στη θανάτωση εκατομμύριων προλετάριων.

Οι εξελίξεις αυτές αρκούν ίσως από μόνες τους … Read the rest

Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf

Το παρόν κείμενο αποτελεί την εισήγησή μας στην εκδήλωση «Αντιεμβολιαστικό κίνημα και σημεία συνάντησης αριστερού και ακροδεξιού ανορθολογισμού», η οποία οργανώθηκε από το βιβλιοπωλείο Red n’ Noir και την πλατφόρμα ενημέρωσης omniatv το Σάββατο 1/10/2022.

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι στα πλαίσια του αντιεμβολιαστικού κινήματος υπάρχει μια μερίδα της άκρας αριστεράς και του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου, η οποία στην καλύτερη περίπτωση ανέχεται και συνυπάρχει και στη χειρότερη συνεργάζεται ανοιχτά με συγκεκριμένες ομάδες και περσόνες που προέρχονται από όλο το εύρος της ακροδεξιάς.

Από τη δική μας πλευρά, θα προσπαθήσουμε κατ’ αρχάς να εντοπίσουμε το υπόβαθρο που κατέστησε εφικτή αυτή τη συνάντηση και τη συνεργασία και, στη συνέχεια, θα πούμε γιατί θεωρούμε ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση και σε κανέναν βαθμό να συνεχίσει να γίνεται ανεκτό.

Το υπόβαθρο της συνάντησης και της συνεργασίας με την ακροδεξιά μέσα στο ρεύμα της άρνησης της πανδημίας

Το πεδίο της συνάντησης ήταν το κίνημα ενάντια στα εμβόλια αλλά και γενικότερα ενάντια στη λήψη οποιουδήποτε μέσου προστασίας απέναντι στην πανδημία, που έφτανε ακόμα και στην εναντίωση στη χρήση μάσκας. Παρόλο που οι διαφορετικές τάσεις αυτού του αντιδραστικού κινήματος προφανώς δεν ταυτίζονται, υπάρχει ένα νήμα που τις συνέχει. … Read the rest

War and Crisis[1]

Download pdf

Economic crisis: stagflation and rising debt

The “Great Recession” that followed the financial collapse of 2008 was addressed by the central banks of the US and the UK through the reduction of the interest rates and the implementation of the so-called “quantitative easing” programs.[2]  Huge amounts of money were injected into the market to support capitalist accumulation, resulting in an increase in all forms of global debt as a percentage of the global GDP: an increase in government debt, corporate debt and household debt.[3] At the same time, there has been no real resolution of the overaccumulation of capital, since the global rate of investment has not returned to pre-2008 levels – on the contrary, fixed capital investment rates have never been as low as they were in the 2010s: in the US the annual rate was around 2% and in the euro area around 1%.[4]  The capitalists’ refusal to invest in capitalist production is due to its low profitability compared with speculative investments in the stock and the real estate markets, the main forms of “fictitious capital”. [5]  The low profitability of productive investment is in turn the result of … Read the rest

Παρουσίαση του 5^ου τεύχους του περιοδικού «Το Διαλυτικό» στο Κοινωνικό Κέντρο Ovradera

Καταρχάς να ευχαριστήσουμε τις συντρόφισσες και τους συντρόφους από το κοινωνικό κέντρο Ovradera για την πρόσκληση και την ευκαιρία που μας δίνουν να παρουσιάσουμε το τελευταίο τεύχος του Διαλυτικού και για να συζητήσουμε το κεντρικό, μέχρι το ξέσπασμα του πολέμου, πολιτικό ζήτημα της τρέχουσας συγκυρίας: την πανδημία ως υγειονομική και κοινωνική κρίση, τη δολοφονική διαχείρισή της από το κράτος και τα αντιδραστικά κοινωνικά κινήματα που νομιμοποιούν και συμπληρώνουν την κρατική διαχείριση.

Παρόλο που το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία σχεδόν εξαφάνισε το ζήτημα της πανδημίας από τη δημόσια σφαίρα, όλοι γνωρίζουμε ότι η πανδημία συνεχίζει να υπάρχει προκαλώντας καθημερινά χιλιάδες νέα κρούσματα, δεκάδες έως εκατοντάδες θανάτους και επιβαρύνοντας υπέρμετρα το σύστημα υγείας. Ενώ η ίδια η κρίση του πολέμου και της προσφυγιάς ενδεχομένως να οδηγήσει σε νέα όξυνση της μετάδοσης και των θανάτων εντός της Ευρώπης. Υπό αυτή την έννοια, όχι μόνο δεν έχει αλλάξει τίποτα όσον αφορά την υγειονομική κρίση αλλά πάνω σε αυτή έρχεται να προστεθεί η συμπυκνωμένη φρίκη του καπιταλιστικού πολέμου.

Επομένως, όσον αφορά την πανδημία, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε ανάμεσα στη σφύρα της κρατικής θανατοπολιτικής και τον άκμονα της ατομικιστικής και ανορθολογικής άρνησης της … Read the rest

Εισήγηση για την Εκδήλωση-Συζήτηση «Το πρόβλημα δεν είναι ότι πεθαίνουμε αλλά ότι μας κάνουν να ζούμε έτσι» που διοργανώθηκε από τους Συνάδελφους σε [αργή] κίνηση και τις Εκδόσεις των Συναδέλφων

Θα ξεκινήσουμε από το ερώτημα «τι ζωή και σε τι κόσμο θέλουμε να ζήσουμε», το οποίο θέτει η σημερινή εκδήλωση, για να σημειώσουμε ότι η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα μπορεί να δοθεί μόνο μέσα στους αγώνες εναντίον της σημερινής κοινωνίας, μέσα στο πραγματικό κίνημα για την κατάργηση της υφιστάμενης κατάστασης πραγμάτων. Από αυτή την άποψη, ένα βιβλίο, ένα κείμενο ή τα λόγια που εκφέρει ένας ομιλητής σε μια εκδήλωση δεν μπορεί να είναι τίποτα παραπάνω από μια στιγμή και, στην καλύτερη περίπτωση, μια αποκρυστάλλωση αυτής της συγκρουσιακής και αντιφατικής κοινωνικής κίνησης. Είναι, ωστόσο, ενδεχομένως δυνατό να σκιαγραφήσουμε το πεδίο αυτής της ταξικής σύγκρουσης και τα διακυβεύματά της.

Η αναπαραγωγή και διαιώνιση αυτού του κόσμου γίνεται μόνο μέσω της πραγμοποίησης, της κατεξουσίασης και της λεηλασίας από το κεφάλαιο, αφενός των ζωντανών παραγωγών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο και, αφετέρου, της μη-ανθρώπινης φύσης ως αυτοτελούς δύναμης. Το ίδιο το ξέσπασμα της πανδημίας είναι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις αποτέλεσμα της καπιταλιστικής λεηλασίας της άγριας ζωής. Η ανθρώπινη ζωτική δραστηριότητα, η … Read the rest

Download the article as a pdf document

The growth of production has been entirely verified until now as the realization of political economy: the growth of poverty, which has invaded and laid waste to the very fabric of life… In the society of the over-developed economy, everything has entered the sphere of economic goods, even spring water and the air of towns, that is to say, everything has become the economic ill, that “complete denial of man”…

Guy Debord, The sick planet

The outbreak of the pandemic and its spread all over the world is the most recent expression of what Debord has identified half a century ago as the “economic ill”. Capital is not only a class relation of exploitation and domination but also a relation of alienation of society from nature in which both the producers of social wealth and non-human nature as an autonomous productive force are transformed into objects that are dominated and plundered by it. The continuously expanding process of the subsumption of nature under capital is conflictual and contradictory. The consequences of this subsumption emerge as phenomena like global warming, the infestation of farmland with superweeds, the slowdown of agricultural … Read the rest

Το κείμενο σε μορφή pdf

Η ανάπτυξη της παραγωγής έχει επαληθευτεί πλήρως μέχρι τώρα
ως πραγματοποίηση της πολιτικής οικονομίας: ως ανάπτυξη της αθλιότητας, που εισέβαλε
και κατέστρεψε το ίδιο το περιβάλλον της ζωής.
Στην κοινωνία της υπερ-αναπτυγμένης οικονομίας,
όλα μετατρέπονται σε οικονομικά αγαθά,
ακόμα και το νερό των πηγών και ο αέρας των πόλεων.
Με άλλα λόγια, όλα μετατρέπονται στην οικονομική αρρώστια,
«την τελειοποιημένη άρνηση του ανθρώπου».

Γκυ Ντεμπόρ, Ο άρρωστος πλανήτης

Το ξέσπασμα της πανδημίας και η εξάπλωσή της σε όλο τον κόσμο είναι η πιο πρόσφατη έκφραση αυτού που ο σύντροφος Γκυ αναγνώρισε πριν μισό αιώνα ως «οικονομική αρρώστια». Το κεφάλαιο δεν είναι απλώς μια ταξική σχέση εκμετάλλευσης και εξουσίας αλλά και μια σχέση αποξένωσης της φύσης από την ανθρώπινη κοινωνία μέσα στην οποία τόσο οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου όσο και η μη-ανθρώπινη φύση ως αυτοτελής παραγωγική δύναμη μετατρέπονται σε αντικείμενα που εξουσιάζονται και λεηλατούνται από αυτό. Η συνεχώς διευρυνόμενη διαδικασία υπαγωγής της φύσης στο κεφάλαιο είναι μια συγκρουσιακή και αντιφατική διαδικασία. Η φύση «αντιδρά» στη διαδικασία υπαγωγής της στο κεφάλαιο με την εκδήλωση φαινομένων όπως η παγκόσμια θέρμανση, η εμφάνιση των υπερζιζανίων, η πτώση της αγροτικής παραγωγικότητας και, σήμερα, η πανδημία του κορωνοϊού.

Όπως σημειώνει … Read the rest

Download the article as a pdf

The situation in Greece after the EU-Turkey agreement

Almost four years have passed since the imposition of the EU-Turkey agreement which attempted to prevent the uncontrolled entry of undocumented immigrants/refugees within the EU and, more broadly, to reconstitute the mechanisms for the regulation, control and disciplining of their movement, which had completely broke down between 2015 and the beginning of 2016 – when more than one million immigrants/refugees managed to cross the continent and reach Germany and other countries of the developed European “center”.[1]

Initially, this “deal” led to a significant reduction of arrivals: between April 2016 and December 2016 only 22.000 immigrants/refugees crossed the borders of Greece.[2] The situation remained the same in 2017, with 30.000 arrivals, and started to change in 2018 with more than 50.000 border crossings. The escalation of war and violence in Syria and Afghanistan in 2019, on the one hand, and the deterioration of the Turkish economy in the same period (with the GDP of Turkey growing only at a rate of 0.3% according to the estimation of the European Council), on the other hand, led to a significant increase of arrivals, with 75.000 people crossing … Read the rest

Download the article as a pdf file

This text aims at a critique of recent left (and “ultra-left”) analyses that use the concepts of “middle class”, “interclassism” and populism in order to describe or even polemicize against social movements such as the “movements of the squares” and the “yellow vests” movement. We will specifically focus on a narrative that has become prevalent in the Greek autonomous / anarchist milieu and connects the political nationalism which emerged in the “movement of the squares” in Greece with recent extreme right-wing mobilizations against the agreement between the Greek and the Macedonian states.

The crisis of the reproduction of Greek society

Initially we will provide a brief outline of the crisis of the reproduction of capitalist social relations in Greece. The violent struggle between proletariat and capital that erupted in Greece between 2010 and 2013 was the main form of appearance of this deep crisis along with the economic forms it assumed in the previous decade. However, when we say that the class conflict during that period was a form of appearance of the crisis we do not mean at all that class struggle is a “dependent variable” which is conditioned by the “objective … Read the rest