cavalcanti

Ολόκληρο το βιβλίο σε μορφή pdf

Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο στα εξής σημεία: (η λίστα θα ενημερώνεται)

ΑΘΗΝΑ

Βιβλιοπωλεία: Εκδόσεις των Συναδέλφων, Αλφειός, Ελεύθερος Τύπος, Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο, Ναυτίλος, Πολιτεία, Πρωτοπορία, Red n’ Noir

Καταλήψεις / κινηματικοί χώροι: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω Κάτω Πατησίων, Διάκενο, Ελευθεριακό Εργαστήρι Κινηματικών Υποδομών, Κατάληψη Παπουτσάδικο, Χώρος της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Περιστερίου

Άλλα σημεία:  Λοκομοτίβα, Ψιλικατζίδικο Ναυαρίνου, Ψιλικατζίδικο Βαλτετσίου

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Καταλήψεις  / κινηματικοί χώροι: Κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ, Στέκι Άνω Πόλης, Στέκι στη Μόδη

Βιβλιοπωλεία: Ακυβέρνητες Πολιτείες, Κεντρί

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Κινηματικοί χώροι / συλλογικότητες: Κατάληψη Ευαγγελισμού, Ισόγειο

ΠΑΤΡΑ

Κινηματικοί χώροι: Ανατόπια

ΧΑΝΙΑ

Καταλήψεις / Κινηματικοί χώροι:  Κατάληψη Ρόζα Νέρα, Βιβλιοπωλείο της εφημερίδας Άπατρις (σ.ο. Χανίων, στεγάζεται τον χειμώνα στο Στέκι Μεταναστών)

ΒΟΛΟΣ

Κινηματικοί χώροι / συλλογικότητες: Σουπιά

ΚΕΡΚΥΡΑ

Κινηματικοί χώροι / συλλογικότητες: Αταξικοί Ορίζοντες

Προλογικό Σημείωμα

Η Κοινωνία του Θεάματος (ΚτΘ) εκδόθηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά το 1972 από τη Διεθνή Βιβλιοθήκη. Παρόλο που τα κείμενα της ίδιας της Καταστασιακής Διεθνούς (ΚΔ) αποτέλεσαν βασικές θεωρητικές αναφορές του εγχώριου αντιεξουσιαστικού κινήματος τις δεκαετίες που ακολούθησαν, το ίδιο το βιβλίο ως κορωνίδα της θεωρητικής της συμβολής είχε και συνεχίζει να έχει κακή φήμη. Χαρακτηρίστηκε δυσνόητο, «υπερτιμημένο», ακατάληπτο ή ακόμη και … Read the rest

«Αυτό είναι ένα κείμενο για το εμείς. Ποιοι νομίζουμε ότι είμαστε; Πώς κατανοούμε αυτό που κάνουμε; Φυσικά, δεν αναφερόμαστε μόνο στο “εμείς” υπό τη στενή έννοια αυτού του περιοδικού αλλά σε ένα ευρύτερο εμείς του οποίου τα όρια παραμένουν απροσδιόριστα. Αυτό το κείμενο επιχειρεί να ερευνήσει ταυτόχρονα δύο κατευθύνσεις. Στη μία κατεύθυνση βρίσκονται τα ομαδικά φαινόμενα τα οποία θα παράγουν τον κομμουνισμό – αυτό είναι ξεκάθαρα το επίπεδο της ταξικής πάλης και των κοινωνικών κινημάτων, των μαζικών απεργιών, των καταλήψεων, των συνελεύσεων, των ταραχών, των εξεγέρσεων και τελικά των επαναστάσεων και της κομμουνιστικοποίησης. Στην άλλη κατεύθυνση βρίσκεται η εμπειρία της συμμετοχής σε μια μικρή ομάδα, λιγότερο ή περισσότερο τυπικά οργανωμένη, η οποία προσανατολίζεται κυρίως προς τη σκέψη περί του καπιταλισμού και του πραγματικού κινήματος για το ξεπέρασμά του.»

Ολόκληρο το βιβλίο σε μορφή pdf

Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο στα εξής σημεία: (η λίστα θα ενημερώνεται)

ΑΘΗΝΑ

Βιβλιοπωλεία: Εκδόσεις των Συναδέλφων, Αλφειός, Ελεύθερος Τύπος, Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο, Ναυτίλος, Πολιτεία, Πρωτοπορία, Red n’ Noir

Καταλήψεις / κινηματικοί χώροι: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω Κάτω Πατησίων, Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Α.Σ. Αγίας Παρασκευής, Διάκενο, Ελευθεριακό Εργαστήρι Κινηματικών Υποδομών, Κατάληψη Παπουτσάδικο, Χώρος της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Περιστερίου

Άλλα σημεία:  Λοκομοτίβα, Ψιλικατζίδικο Ναυαρίνου, Περίπτερο … Read the rest

Εισήγηση για την Εκδήλωση-Συζήτηση «Το πρόβλημα δεν είναι ότι πεθαίνουμε αλλά ότι μας κάνουν να ζούμε έτσι» που διοργανώθηκε από τους Συνάδελφους σε [αργή] κίνηση και τις Εκδόσεις των Συναδέλφων

Θα ξεκινήσουμε από το ερώτημα «τι ζωή και σε τι κόσμο θέλουμε να ζήσουμε», το οποίο θέτει η σημερινή εκδήλωση, για να σημειώσουμε ότι η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα μπορεί να δοθεί μόνο μέσα στους αγώνες εναντίον της σημερινής κοινωνίας, μέσα στο πραγματικό κίνημα για την κατάργηση της υφιστάμενης κατάστασης πραγμάτων. Από αυτή την άποψη, ένα βιβλίο, ένα κείμενο ή τα λόγια που εκφέρει ένας ομιλητής σε μια εκδήλωση δεν μπορεί να είναι τίποτα παραπάνω από μια στιγμή και, στην καλύτερη περίπτωση, μια αποκρυστάλλωση αυτής της συγκρουσιακής και αντιφατικής κοινωνικής κίνησης. Είναι, ωστόσο, ενδεχομένως δυνατό να σκιαγραφήσουμε το πεδίο αυτής της ταξικής σύγκρουσης και τα διακυβεύματά της.

Η αναπαραγωγή και διαιώνιση αυτού του κόσμου γίνεται μόνο μέσω της πραγμοποίησης, της κατεξουσίασης και της λεηλασίας από το κεφάλαιο, αφενός των ζωντανών παραγωγών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο και, αφετέρου, της μη-ανθρώπινης φύσης ως αυτοτελούς δύναμης. Το ίδιο το ξέσπασμα της πανδημίας είναι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις αποτέλεσμα της καπιταλιστικής λεηλασίας της άγριας ζωής. Η ανθρώπινη ζωτική δραστηριότητα, η … Read the rest

Η μπροσούρα Εικόνες του Φεμινισμού (Du Féminisme Illustré) κυκλοφόρησε στη Γαλλία τον Μάιο του 2015 από τις εκδόσεις Blast & Meor. Η γαλλική έκδοση υπογράφεται με το ψευδώνυμο «Κόνστανς Τσάτερλι», δηλαδή με το ψευδώνυμο που χρησιμοποίησε ο Ζιλ Ντωβέ στο περιοδικό Le Fléau Social (Η κοινωνική μάστιγα) το 1974, όπου πρωτοδημοσιεύτηκε το ομώνυμο άρθρο. Επανεκδόθηκε στα αγγλικά τον Οκτώβριο του 2018 με την προσθήκη ενός σημειώματος όπου ο συγγραφέας εξηγεί γιατί δεν επέλεξε να αποκαλύψει εξαρχής την ταυτότητά του. Όλα τα κείμενα της μπροσούρας έχουν μεταφραστεί από την αγγλική έκδοση, λαμβάνοντας υπόψη και το γαλλικό  πρωτότυπο.

Αυτή η μπροσούρα έχει για εμάς ιδιαίτερη σημασία διότι αναδεικνύει την ύπαρξη μιας μειοψηφικής κομμουνιστικής τάσης, η οποία αναδύθηκε εντός του ίδιου του … Read the rest

Download the article as a pdf document

The growth of production has been entirely verified until now as the realization of political economy: the growth of poverty, which has invaded and laid waste to the very fabric of life… In the society of the over-developed economy, everything has entered the sphere of economic goods, even spring water and the air of towns, that is to say, everything has become the economic ill, that “complete denial of man”…

Guy Debord, The sick planet

The outbreak of the pandemic and its spread all over the world is the most recent expression of what Debord has identified half a century ago as the “economic ill”. Capital is not only a class relation of exploitation and domination but also a relation of alienation of society from nature in which both the producers of social wealth and non-human nature as an autonomous productive force are transformed into objects that are dominated and plundered by it. The continuously expanding process of the subsumption of nature under capital is conflictual and contradictory. The consequences of this subsumption emerge as phenomena like global warming, the infestation of farmland with superweeds, the slowdown of agricultural … Read the rest

Το κείμενο σε μορφή pdf

Η ανάπτυξη της παραγωγής έχει επαληθευτεί πλήρως μέχρι τώρα
ως πραγματοποίηση της πολιτικής οικονομίας: ως ανάπτυξη της αθλιότητας, που εισέβαλε
και κατέστρεψε το ίδιο το περιβάλλον της ζωής.
Στην κοινωνία της υπερ-αναπτυγμένης οικονομίας,
όλα μετατρέπονται σε οικονομικά αγαθά,
ακόμα και το νερό των πηγών και ο αέρας των πόλεων.
Με άλλα λόγια, όλα μετατρέπονται στην οικονομική αρρώστια,
«την τελειοποιημένη άρνηση του ανθρώπου».

Γκυ Ντεμπόρ, Ο άρρωστος πλανήτης

Το ξέσπασμα της πανδημίας και η εξάπλωσή της σε όλο τον κόσμο είναι η πιο πρόσφατη έκφραση αυτού που ο σύντροφος Γκυ αναγνώρισε πριν μισό αιώνα ως «οικονομική αρρώστια». Το κεφάλαιο δεν είναι απλώς μια ταξική σχέση εκμετάλλευσης και εξουσίας αλλά και μια σχέση αποξένωσης της φύσης από την ανθρώπινη κοινωνία μέσα στην οποία τόσο οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου όσο και η μη-ανθρώπινη φύση ως αυτοτελής παραγωγική δύναμη μετατρέπονται σε αντικείμενα που εξουσιάζονται και λεηλατούνται από αυτό. Η συνεχώς διευρυνόμενη διαδικασία υπαγωγής της φύσης στο κεφάλαιο είναι μια συγκρουσιακή και αντιφατική διαδικασία. Η φύση «αντιδρά» στη διαδικασία υπαγωγής της στο κεφάλαιο με την εκδήλωση φαινομένων όπως η παγκόσμια θέρμανση, η εμφάνιση των υπερζιζανίων, η πτώση της αγροτικής παραγωγικότητας και, σήμερα, η πανδημία του κορωνοϊού.

Όπως σημειώνει … Read the rest

Download the article as a pdf

The situation in Greece after the EU-Turkey agreement

Almost four years have passed since the imposition of the EU-Turkey agreement which attempted to prevent the uncontrolled entry of undocumented immigrants/refugees within the EU and, more broadly, to reconstitute the mechanisms for the regulation, control and disciplining of their movement, which had completely broke down between 2015 and the beginning of 2016 – when more than one million immigrants/refugees managed to cross the continent and reach Germany and other countries of the developed European “center”.[1]

Initially, this “deal” led to a significant reduction of arrivals: between April 2016 and December 2016 only 22.000 immigrants/refugees crossed the borders of Greece.[2] The situation remained the same in 2017, with 30.000 arrivals, and started to change in 2018 with more than 50.000 border crossings. The escalation of war and violence in Syria and Afghanistan in 2019, on the one hand, and the deterioration of the Turkish economy in the same period (with the GDP of Turkey growing only at a rate of 0.3% according to the estimation of the European Council), on the other hand, led to a significant increase of arrivals, with 75.000 people crossing … Read the rest

Download the article as a pdf file

This text aims at a critique of recent left (and “ultra-left”) analyses that use the concepts of “middle class”, “interclassism” and populism in order to describe or even polemicize against social movements such as the “movements of the squares” and the “yellow vests” movement. We will specifically focus on a narrative that has become prevalent in the Greek autonomous / anarchist milieu and connects the political nationalism which emerged in the “movement of the squares” in Greece with recent extreme right-wing mobilizations against the agreement between the Greek and the Macedonian states.

The crisis of the reproduction of Greek society

Initially we will provide a brief outline of the crisis of the reproduction of capitalist social relations in Greece. The violent struggle between proletariat and capital that erupted in Greece between 2010 and 2013 was the main form of appearance of this deep crisis along with the economic forms it assumed in the previous decade. However, when we say that the class conflict during that period was a form of appearance of the crisis we do not mean at all that class struggle is a “dependent variable” which is conditioned by the “objective … Read the rest

Εισαγωγικό σημείωμα στην ελληνική έκδοση

Η πρωτότυπη έκδοση της μπροσούρας Rendez-vous avec Z (Ραντεβού με τον Ζ) έπεσε στα χέρια μας το καλοκαίρι του 2017 σε μια διεθνή κομμουνιστική συνάντηση στη Γαλλία. Το ίδιο βράδυ είδαμε το τρίτο μέρος του ντοκιμαντέρ Η μάχη της Χιλής του Πατρίσιο Γκουζμάν το οποίο καταγράφει την εμπειρία του προλεταριακού κινήματος στη Χιλή την περίοδο 1970-73: καταλήψεις εργοστασίων, καταλήψεις γης, διανομή των προϊόντων που παρήγαγαν οι εργάτες στις κατειλημμένες επιχειρήσεις και τα αγροκτήματα σε επίπεδο γειτονιάς από προλεταριακές συλλογικότητες, συχνά χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος, ένοπλες περιφρουρήσεις των αγώνων. Ήταν μια πραγματική αποκάλυψη: ένα ταξικό κίνημα που έκανε τα πρώτα βήματα για τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και τη δημιουργία νέων κομμουνιστικών κοινωνικών σχέσεων παραγωγής και αναπαραγωγής.

Τι ήταν όμως αυτό που κράτησε πίσω αυτό το κίνημα; Ποια ήταν τα όριά του; Η μπροσούρα που κρατάτε στα χέρια σας επιχειρεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα μέσα από μια κριτική θεώρηση της ιστορίας αυτού του φλογερού και, συνάμα, τραγικού κινήματος αναδεικνύοντας, από τη μια μεριά, τον αντεπαναστατικό ρόλο της Λαϊκής Ενότητας, του συνασπισμού του Σοσιαλιστικού, του Κομμουνιστικού και ορισμένων άλλων μικρότερων κομμάτων, που εκείνη την περίοδο είχε στα χέρια του την κυβερνητική εξουσία, υπονομεύοντας συστηματικά, … Read the rest

Ένοπλος αγώνας και κοινωνική επανάσταση

Μια κριτική της ένοπλης πρωτοπορίας

Ολόκληρο το βιβλίο σε pdf

Εισαγωγικό σημείωμα

Επιλέξαμε να προχωρήσουμε στη μετάφραση και την έκδοση δύο κειμένων κριτικής της ένοπλης πρωτοπορίας που γράφτηκαν τη μακρινή εποχή του τέλους της δεκαετίας του 1970 από ιταλούς και πορτογάλους συντρόφους αντιεξουσιαστές κομμουνιστές. Το κίνητρο για την επιλογή μας αυτή μάς το έδωσε η στροφή ενός κομματιού του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου στην Ελλάδα προς την εξιδανίκευση και την αναπαραγωγή των συνθημάτων, της φρασεολογίας και, εν τέλει, της πολιτικής λογικής της λενινιστικής ένοπλης αριστεράς. Η στροφή αυτή ισοδυναμεί, κατά τη γνώμη μας, με την εγκατάλειψη του αντικρατικού προσανατολισμού και φτάνει μέχρι την υποστήριξη των ασθενέστερων ιμπεριαλιστικών καπιταλιστικών δυνάμεων, που δεν κρύβονται καν πια πίσω από τον μανδύα του «σοσιαλιστικού στρατοπέδου».

Τα κείμενα που μεταφράσαμε δείχνουν γιατί, κατά τη γνώμη μας, η πρακτική της ένοπλης πρωτοπορίας δεν έχει καμία χρησιμότητα όσον αφορά τη μελλοντική διαδικασία της κοινωνικής επανάστασης, αν αυτή γίνει κατανοητή ως κατάργηση των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων και δημιουργία νέων μορφών και σχέσεων παραγωγής και επικοινωνίας. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι η διαδικασία της κοινωνικής επανάστασης δεν περιλαμβάνει και μια βίαιη, ένοπλη πλευρά στον βαθμό που ο νέος κομμουνιστικός κόσμος θα πρέπει να συντρίψει τον … Read the rest

Ένοπλος αγώνας και κοινωνική επανάσταση

Μια κριτική της ένοπλης πρωτοπορίας

Ολόκληρο το βιβλίο σε pdf: armedWeb

Εισαγωγικό σημείωμα

Επιλέξαμε να προχωρήσουμε στη μετάφραση και την έκδοση δύο κειμένων κριτικής της ένοπλης πρωτοπορίας που γράφτηκαν τη μακρινή εποχή του τέλους της δεκαετίας του 1970 από ιταλούς και πορτογάλους συντρόφους αντιεξουσιαστές κομμουνιστές. Το κίνητρο για την επιλογή μας αυτή μάς το έδωσε η στροφή ενός κομματιού του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου στην Ελλάδα προς την εξιδανίκευση και την αναπαραγωγή των συνθημάτων, της φρασεολογίας και, εν τέλει, της πολιτικής λογικής της λενινιστικής ένοπλης αριστεράς. Η στροφή αυτή ισοδυναμεί, κατά τη γνώμη μας, με την εγκατάλειψη του αντικρατικού προσανατολισμού και φτάνει μέχρι την υποστήριξη των ασθενέστερων ιμπεριαλιστικών καπιταλιστικών δυνάμεων, που δεν κρύβονται καν πια πίσω από τον μανδύα του «σοσιαλιστικού στρατοπέδου».

Τα κείμενα που μεταφράσαμε δείχνουν γιατί, κατά τη γνώμη μας, η πρακτική της ένοπλης πρωτοπορίας δεν έχει καμία χρησιμότητα όσον αφορά τη μελλοντική διαδικασία της κοινωνικής επανάστασης, αν αυτή γίνει κατανοητή ως κατάργηση των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων και δημιουργία νέων μορφών και σχέσεων παραγωγής και επικοινωνίας. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι η διαδικασία της κοινωνικής επανάστασης δεν περιλαμβάνει και μια βίαιη, ένοπλη πλευρά στον βαθμό που ο νέος κομμουνιστικός κόσμος θα πρέπει να συντρίψει τον … Read the rest

συνάγαγε ημάς από των εθνών

Το κίνημα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη τον Φεβρουάριο του 2014

Endnotes

μετάφραση: Αντίθεση

[Κατεβάστε το κείμενο ως PDF]

Στις 10 Φεβρουαρίου του 2014, καθώς διασχίζαμε τα σύνορα μεταξύ Σερβίας και Βοσνίας, μέσα σε ένα μικροσκοπικό λεωφορείο της Eurolines, ζήτησαν από έναν από τους συνεπιβάτες μας, έναν νεαρό στα τέλη της εφηβείας του, να κατέβει από το λεωφορείο. Στη συνέχεια εξαφανίστηκε μέσα στο αστυνομικό τμήμα. Οι αστυνομικοί είχαν την υποψία ότι συμμετείχε στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί μπροστά από το κυβερνητικό κτίριο στο Μόσταρ στις 7 Φεβρουαρίου, τότε που το κτίριο παραδόθηκε στις φλόγες, και ήθελαν να μάθουν περισσότερα γι’ αυτό. Αφού τον ανέκριναν για 30 λεπτά, τον άφησαν τελικά να φύγει. Όταν γύρισε στο λεωφορείο και ήταν πλέον σίγουρος ότι τα κατάφερε να περάσει τα σύνορα, ξέσπασε από χαρά. Φυσικά και ήταν εκεί! Όπως και στην Τούζλα, όπως και στο Σαράγεβο, οι άνθρωποι επιτέθηκαν και έκαψαν τα κυβερνητικά κτίρια, και αυτή ήταν μια υπέροχη εικόνα! Ακόμα καλύτερα, στη διαιρεμένη πόλη του Μόσταρ, είδε ανθρώπους και από τις δύο πλευρές, Βόσνιους και Κροάτες, να αγκαλιάζονται μπροστά από το φλεγόμενο κτίριο! Ήλπιζε να επιστρέψει εγκαίρως για τη συνέλευση· λάμβανε συνεχώς στο κινητό του μηνύματα από τους φίλους … Read the rest

[Ce texte sera publié en grec dans le premier numéro d’un nouveau magazine d’ici fin 2017.]

À propos de l’écologie du capitalisme [Download pdf]

« Le développement de la production s’est entièrement vérifié jusqu’ici en tant qu’accomplissement de l’économie politique : développement de la misère qui a envahi et abîmé le milieu même de la vie […] Dans la société de l’économie surdéveloppée, tout est entré dans la sphère des biens économiques, même l’eau des sources et l’air des villes, c’est-à-dire que toit est devenu le mal économique, ‘reniement achevé de l’homme’… »

Guy Debord, La planète malade, Gallimard 1971, page 85.

Le processus d’expansion du mode de production capitaliste à une échelle mondiale au cours du siècle écoulé a été, en même temps, un processus de transformation de la biosphère dans son ensemble. Ce processus a eu pour conséquence de bouleverser l’équilibre écologique de la planète, équilibre qui s’était maintenu depuis 10 000 ans, période géologique connue sous le nom d’Holocène. Selon des études scientifiques récentes, les principaux aspects de cette transformation écologique planétaire sont les suivants[1] :

• Augmentation de la température moyenne de la planète due à une

Η έκδοση αυτή εστιάζει στο ζήτημα της οργάνωσης του ταξικού ανταγωνιστικού κινήματος, όχι όμως από τη σκοπιά της συγκρότησης μιας διαχωρισμένης συλλογικότητας που εμφορείται από λιγότερο ή περισσότερο πρωτοποριακές αντιλήψεις, αλλά από τη σκοπιά της δημιουργίας της αναγκαίας μορφής μεσολάβησης μέσω της οποίας οι κατακερματισμένες και αλυσιτελείς εμπειρίες αντίθεσης και αγώνα ενάντια στις καπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις μπορούν να συνδυαστούν σε μια θεωρητικά μεσολαβημένη συνείδηση, σε έναν τρόπο ζωής και αγώνα, σε μια συλλογική πρακτική μέσα από την οποία θα μπορέσουμε να καταργήσουμε και να μετασχηματίσουμε τις υφιστάμενες κοινωνικές συνθήκες και σχέσεις, να κινηθούμε δηλαδή προς την κατεύθυνση της κατάργησης του κεφαλαίου και όλων των αλλοτριωτικών του μεσολαβήσεων (χρήμα, μισθωτή εργασία, κράτος, ιδιότητα του πολίτη, θέαμα κ.ο.κ.).

Για να προσεγγίσουμε αυτό το ζήτημα υιοθετήσαμε την έννοια της προλεταριακής δημόσιας σφαίρας που εισήγαγαν οι Oskar Negt και Alexander Kluge στο βιβλίο Öffentlichkeit und Erfahrung: Zur Organisationsanalyse von bürgerlicher und proletarischer Öffentlichkeit (Δημόσια Σφαίρα και Εμπειρία. Μια ανάλυση της αστικής και της προλεταριακής δημόσιας σφαίρας), το οποίο εκδόθηκε το 1972 στη Γερμανία. Οι μαρξιστές αυτοί όρισαν τη δημόσια σφαίρα ως την αναγκαία μεσολάβηση ανάμεσα στις μεταβαλλόμενες μορφές της καπιταλιστικής παραγωγής, από τη μια μεριά, και την οργάνωση της κοινωνικής εμπειρίας, από … Read the rest